تأثیر مدل مراقبت پیگیر بر میزان دانش والدین و کنترل علائم و عود بیماری در کودکان مبتلا به سندرم‌ نفروتیک

زمینه و هدف: سندرم نفروتیک شایع ­ترین تظاهر آسیب گلومرول­ ها در کودکان است. با ­توجه به مزمن بودن بیماری سندرم نفروتیک و همچنین لزوم تداوم ارائه مراقبت­ ها در­ جهت کاهش عود بیماری با هدف تعیین تأثیر مدل مراقبت پیگیر بر میزان دانش والدین و کنترل علائم و عود بیماری در کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ­ای تجربی است که در آن 66 کودک مبتلا به سندرم نفروتیک به شکل تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزار گرد­آوری اطلاعات شامل پرسشنامه طراحی شده جهت سنجش سطح آگاهی والدین و چک ­لیستی جهت ثبت فشار­ خون، وزن، چربی خون و وجود یا عدم وجود عود در کودکان هر دو گروه قبل و بعد از مداخله بود. مدل مراقبت پیگیر به مدت 6 ماه بر روی گروه آزمون انجام شد. تجزیه­ و ­تحلیل آماری با استفاده از شاخص توصیفی، کای­ اسکوئر و آزمون تی­ مستقل و مک ­نمار با SPSS انجام گردید. یافته­ ها: نسبت عود بیماری پس از مداخله در دو گروه آزمون و کنترل اختلاف معنی­ داری نشان نداد (P=0/787)؛ اما میانگین فشار­ خون سیستول در دو گروه پس از مداخله تفاوت معنی ­دار نشان داد (P=0/011)؛ همچنین نسبت سطح آگاهی والدین بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معنی­ داری نشان داد (P=0/0001). نتیجه­ گیری: با­ توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می­ شود، با به ­کارگیری اجرای مدل مراقبت پیگیر، نیازهای مراقبتی کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک برآورده خواهد شد.